Het was allemaal gepland, weken geleden al. Toen John, mijn leidinggevende het mij vroeg, hoefde ik niet lang na te denken. Natuurlijk wilde ik voor de zaak wel een paar dagen op pad. Even weg van de dagelijkse sleur, de geijkte routines en de vier muren die iedere dag dichterbij leken te komen.
Ik was er niet naar op zoek. Totaal niet zelfs. En toch kwam het op mijn pad. Of beter gezegd: hij kwam op mijn pad. Op een doodgewone ochtend, het zal ongeveer een half jaar geleden zijn, ontving ik via Instagram een DM van een voor mij onbekend persoon. Nu gebeurt dit wel vaker - want ik post veel over seksualiteit - en eigenlijk zijn het altijd berichten met één en dezelfde insteek. Letterlijk en figuurlijk. Maar dit bericht was anders. Dit bericht triggerde me.
Bzzzzz. Bzzzzz. Bzzzzz. ‘Neeheee…niet nu al!’ Met tegenzin opent Loes haar ogen en grijpt de steeds luider zoemende telefoon van haar nachtkastje. Ze swipet de wekker uit en kijkt verschrikt naar de klok. Vijf voor half negen. Dat betekent dat ze twee keer te veel gesnoozed heeft. Shit!
‘Wat hebben jullie ontzettend hard gewerkt. Weten jullie wel dat ik supertrots op jullie ben?’ Mijn kleuters zitten glunderend op hun stoeltje in de kring, rondom onze zorgvuldig gemaakte kerstknutselwerken van deze week. Stuk voor stuk zijn ze nog meer tevreden dan dat ik ben. Opeens steekt Priscilla haar hand op. Ik knik haar toe.
Het was in de skilift dat ik hem voor het eerst zag. Op de derde dag van mijn vakantie. Ik ging omhoog en hij ging omlaag. Alleen daardoor al viel hij me op, maar er was meer. Hoe zijn ontspannen houding in schril contrast stond met de wilde, bruine krullen op zijn hoofd bijvoorbeeld. Ik zou het zo weer voor me kunnen zien…
Kraakhelder is het. De sterren steken fel af tegen de donkere nacht. ‘Prachtig hè,’ zegt Emma zachtjes. Ze heeft gelijk. Slechts gehuld in onze bikini’s kijken we vanachter het raam de duisternis in. Buiten in de tuin, op een meter of vijf bij ons vandaan, staat de jacuzzi. ‘Ben je er klaar voor?’ vraag ik. Emma knikt en opent de deur.
‘Hé Floor, ik heb het wel een beetje gehad voor vanavond, denk ik,’ mompelt Vera naast me aan de bar. Al sinds jaar en dag behoort zij tot één van mijn beste vriendinnen. Stomtoevallig zijn we het afgelopen jaar allebei weer vrijgezel geworden. En hoe leuk is het dan, om samen op een luxe cruisevakantie te gaan?
De hemel is strakblauw. Geen vuiltje aan de lucht. Toch waarschuwt mijn weerapplicatie voor naderende buien. Ik geloof er niks van. Ongeduldig wapper ik met mijn linkerarm in de lucht. Omdat ik alles wil vastleggen, zal ik moeten wachten totdat mijn horloge contact heeft gemaakt met de satellieten ver boven me. Eindelijk klinkt het verlossende piepje.
