Vanaf het moment dat ze zijn riante kantoor binnenstapte en op de stoel recht tegenover hem plaatsnam, was Monica zich bewust van de bijzondere klik. Sterker nog. ze wist bijna zeker dat hij hetzelfde voelde. Want hoewel hij het sollicitatiegesprek uiterst professioneel en zakelijk wist te leiden, moest hij af en toe lachen om haar eerlijke antwoorden. Bijvoorbeeld toen ze vertelde dat ze als stagiaire ooit eens een verkeerde kleurcode had doorgegeven bij het bestellen van een bank. Er werd toen geen okergele bank geleverd, maar een knalroze. Elke keer als hij naar haar lachte, ontstonden er kuiltjes in zijn wangen en begonnen zijn ogen ondeugend te glinsteren. Achter het masker van deze zakenman zat ergens een boefje verstopt.
Heb jij je handen liever vrij? Luister 'Liefs uit Londen' als erotisch audioverhaal!
De gesprekken worden steeds een tikkeltje ondeugender
Twee dagen na het gesprek belde Thijs al.
‘Monica, ik zou jou graag aanstellen als mijn hoofd inkoop meubilair. Zou jij dit ook willen?’
‘Heel graag,’ antwoordde ze. Samen bespraken ze eerst wat formaliteiten, daarna werd het gesprek al snel persoonlijker. Op een hele prettige manier.
‘Hoe lang ben je al getrouwd?’ vroeg Thijs.
‘Twaalf jaar. We hebben twee kinderen samen. Mag ik vragen of jij getrouwd bent?’
Tijdens de sollicitatie hebben ze het immers alleen over haar thuissituatie gehad. Monica kan zich niet voorstellen dat er naast een man als Thijs geen vrouw zou staan, en ze heeft gelijk.
‘Dat mag je zeker. Ja, al veertien jaar. Drie kinderen. Wat doe jij het liefst in het weekend?’
Pas een half uur later hangen ze op. Monica kan niet wachten om het goede nieuws aan haar man te vertellen. Zodra ze hem hoort thuiskomen, bekijkt ze zichzelf in de grote spiegel in de hal. De vrolijke, aantrekkelijke vrouw die haar vanaf de andere kant vol zelfvertrouwen aankijkt, bevalt haar.
De persoonlijke gesprekken zetten zich voort op het werk, want vanwege haar functie heeft Monica nauw contact met Thijs. Regelmatig komt het voor dat ze samen na het werk nog even blijven zitten kletsen op één van de bankstellen in de showroom. Monica vindt dit heerlijk, want tijdens deze gesprekken is Thijs niet de harde zakenman die hij lijkt. Nee, dan komt steeds vaker het boefje in hem om de hoek kijken. Na een paar maanden gaan de gesprekken langzamerhand de ondeugende kant op. Zo ook op deze vrijdagmiddag.
Ik zou wel weer eens hongerige, onstuimige seks willen hebben
‘Ik heb niks te klagen. Toch denk ik soms, is dit alles? Ik zou wel meer willen ontdekken. Of is dat vreemd?’ vraagt Monica.
Nooit eerder heeft ze zo eerlijk over haar gevoelens gepraat. Haar man houdt niet van diepgaande gesprekken en in de vriendinnengroep is zoiets als dit in al die jaren nog geen enkele keer besproken, waardoor Monica het altijd voor zich heeft gehouden. Tot nu, want bij Thijs durft ze gewoon alles te zeggen, zonder dat het ongemakkelijk voelt.
‘Ik vind dat helemaal niet raar,' antwoordt Thijs, 'sterker nog, het lijkt mij juist volstrekt logisch. Eerlijk is eerlijk, na zoveel jaren samen is het allemaal wat minder spannend. Vertel, wat zou je willen ontdekken?'
Monica grijnst. ‘Lekker direct. Nou, oké. Ik zou best wel eens seks met een andere man willen hebben. Van die hongerige, onstuimige seks, die je alleen de eerste keren met een nieuwe minnaar ervaart. Volledig begeerd worden door hem. Echt, dat is zo ontzettend geil.’
‘Wow. Kan ik mezelf ergens aanmelden?’ vraagt Thijs.
Met een uitgestreken gezicht kijkt Monica hem aan. ‘Voor seks met een andere man? Ja hoor, dat kan zeker!'
'Ha, dat is een goeie,' lacht Thijs.
Onmiddellijk zijn de guitige kuiltjes en de ondeugende blik weer volop in beeld. Monica krijgt het er warm van.
'Weet je,' zegt ze, 'vanaf het begin dacht ik eigenlijk al dat jij je aangetrokken voelde door..'
'Jou.'
'..vrouwen.'
'Vrouwen. Ja, vrouwen! Dat zei ik ook hoor.' Thijs' wangen kleuren donkerrood. Abrupt staat hij op van de bank. 'Kom,' zegt hij, 'het is tijd om af te sluiten.’
‘Oké.’ De onverwachte bekentenis in het gesprek verwart Monica. Enerzijds maakt haar hart een driedubbele salto, anderzijds voelt het enorm bizar, alsof het een puberaal verzinsel is. Heeft ze het eigenlijk wel goed gehoord? Ze probeert niets te laten merken en loopt zwijgend naar de kantine om de laatste koffiekopjes in de vaatwasser te zetten. Automatisch legt ze een blokje in het daarvoor bestemde vakje en drukt het klepje dicht. Het apparaat begint ronkend aan zijn wasprogramma.
Thijs staat inmiddels al op haar te wachten bij de uitgang, waar hij aandachtig de vloer bestudeerd.
‘Hé, sorry hoor, van daarnet,' zegt hij zachtjes, 'ik geloof dat ik gewoon een beetje schrok van mijn eigen verspreking.'
Als Monica niet lijkt te reageren, trekt hij met een zucht de deur open.
'Thijs. Kijk me eens aan.' Een halve seconde, meer tijd heeft Monica niet nodig om de waarheid in zijn ogen te lezen. 'Verspreking? Leugenaar...'
Ze kust hem, in het begin nog voorzichtig en aftastend, totdat de deur achter hen dichtvalt en Thijs haar lippen, haar tong en soms zelfs haar tanden lustig verwelkomd. Vier handen zoeken jagend de weg over en onder verschillende kledingstukken, maar voordat er daadwerkelijk iets uitgaat rinkelt de telefoon van Thijs.
Hij werpt een vlugge blik op het schermpje. 'Shit, ik moet gaan.’
‘Ja. Ja, natuurlijk. Ik moet er ook vandoor.’ Monica glipt langs hem heen en trekt de deur open. Sneller dan gewoonlijk loopt ze naar haar auto. Als ze wegrijdt, ziet ze hem via haar achteruitkijkspiegel nog in de deuropening staan, Wat een cliché dit. Toch kan ze niet ontkennen dat ze er vreselijk van geniet.
Reactie plaatsen
Reacties